Interessant debat rondom het Van Abbemuseum

Plaza Futura, de grote filmzaal op een warme donderdag avond, het ED debat over het Van Abbe museum. In een zaal gevuld met 90% cultuurliefhebbers en medewerkers van het Van Abbemuseum (goed om deze betrokkenheid te zien) leidde de inbreng van PSV-marketeer Peter Kentie en ondergetekende niet altijd tot juichende reacties. Het is bijzonder om als cultuurliefhebber in een debat door een ruime meerderheid gezien te worden gezien als een botte saneerder in de cultuursector, die kiest voor forse bezuinigingen en een commerciële en populistische aanpak. Dit is negatieve beeldvorming, gevoed door de teneur die op dit moment rondom cultuur, als linkse hobby, rondzingt. Echter, noch Peter Kentie, noch ondergetekende, drongen aan op extra bezuinigingen. Wel op een meer marktgerichte programmering, die naast de radicale en innovatieve exposities een plek opeist die meer en nieuwe bezoekers naar het Van Abbemuseum trekt. Dit met twee grote voordelen. Ten eerste omdat deze programmering het Van Abbemuseum toegankelijker maakt voor een nieuwe publieksgroep uit de stad en de regio. Ten tweede omdat deze toegankelijkere programmering, een extra inkomstenbron aanboort die kan oplopen tot minimaal € 500.000 (kaartverkoop, restaurant en bookshop). Echter, en hoe kan het ook anders, een groot gedeelte van het publiek was het met directeur Charles Esche eens dat de programmering goed is. Radicaal en innovatief. Een soort sneaky preview van toekomstige toppers. Immers, volgens Charles Esche, de tentoonstellingen nu in het Van Abbe zijn een paar jaar later de grote blockbusters in ander musea over de wereld. Dus trok de zaal de conclusie, met de programmering is niets mis, marketing is het probleem. Oftewel, als we beter met het marketing toverstokje zwaaien, komt het allemaal goed. Men vergeet echter een ding. Marketing is de boodschapper, niet de inhoud. En als de boodschap niet de lading dekt, oftewel niet aansluit bij de inhoud, dan wordt de luchtballon snel doorgeprikt. Met alle gevolgen van dien. Kortom, met alle respect voor het enthousiasme en de kundigheid van Charles, Ulrike en het Van Abbe-team, geldt toch: ‘wordt vervolgd’.
Deelnemers aan het debat waren: Charles Esche en Ulrike Erbslöh (directeur en zakelijk directeur Van Abbe), Mary-Ann Schreurs (wethouder), René Pingen (directeur SM Den Bosch), Paul Panhuysen (kunstenaar), Peter Kentie (Marketingdirecteur PSV) en Arnold Raaijmakers (Raadslid).

Van Abbe 75 jaar !

Proficiat, een mooie mijlpaal voor een prachtig museum. Tijdens de aftrap van de festiviteiten die bij het jubileumjaar horen waren veel namen uit de kunstwereld aanwezig. Oud directeur Rudi Fuchs, Ann Goldstein van het Stedelijk en Sir Nicholas Serota, directeur van het Tate. Deze laatste hield in het kleine auditorium een mooi verhaal, waarbij hij stelde dat museadirecteuren zich niet mogen terugtrekken in hun Citadel, zoals hij het noemde. Daarna Joost Zwagerman met een persoonlijk verhaal over zijn beleving van kunst. Hij stelde dat museadirecteuren niet alleen het grote verhaal achter een kunstenaar moeten vertellen en zeker niet altijd alleen in chronologische volgorde, maar ook het kleine verhaal, de terugblik en de anekdote. Met als voorbeeld de anekdote achter de Seagram Murals van Rothko, die uiteindelijk nooit belandde in het Four Seasons restaurant in New York waarvoor ze bestemd waren. Meer over Mark Rothko.
Bij het bereiken van de eerbiedwaardige leeftijd van 75 jaar hoort natuurlijk ook de terugblik.

Hetpaarddatvliegt

Vanmiddag met mijn dochters naar de voorstelling Span van hetpaarddatvliegt geweest. De voorstelling, geregisseerd door stagiaire Sietske Oosthout, werd gespeeld door vier 'jonge paarden’ (tot 12 jaar) en twee vierde jaarsstudenten van ROC Artiest. Het was een prachtige voorstelling in een eenvoudig maar mooi decor met als thema 'geheimen'. En dat kunnen er veel zijn, maar die mag ik natuurlijk niet doorvertellen. Volgende keer maar zelf gaan kijken aan de Paradijslaan (nr. 4a).

Cast: Ella Kuijsters, Noah van der Linden, Sanne Snip, Niek van Ansem, Kim Vercoulen en Johnny Mirer.
Tekst en regie: Sietske Oosthout.

Aaron van Erp

gaat goed. Deze Eindhovense kunstenaar die al in belangrijke private collecties is opgenomen, onder andere Saatchi, en al grote exposities heeft gehad, onder andere in het Gemeentemuseum Den Haag (2007 - 2008) en het Marta Herford museum, is weer aangekocht door een tweetal gerenommeerde verzamelaars.
Dr. Thomas Rusche kocht een werk bij galerie Kunstagenten in Berlijn. Thomas Rusche, vierde generatie van een oude familie van textielhandelaren, beschikt over een prachtige collectie zeventiende eeuwse Nederlandse kunst (Sammlung SØR Rusche). Deze collectie oudere werken wordt uit de kelders gehaald om de confrontatie aan te gaan met andere tijden, in casu het werk van Aaron van Erp. Dit kan aardige spanningsvelden oproepen temeer daar de vaak brute en bizarre schilderijen van Aaron soms vervreemdend kunnen werken, zeker in de historische context. Gelukkig is het werk van Aaron vaak ook werk met een knipoog, of zoals hij zelf zegt ‘om gruwelijke dingen kun je vaak ook lachen’.

‘n Pyrrusoverwinning

is een overwinning die niet als overwinning voelt en misschien zelfs meer als een verlies lijkt (*).
Afgelopen dinsdag stond in de Raad het thema duurzaamheid als niet-discussie onderwerp geagendeerd. In de voorafgaande commissievergadering was over dit onderwerp al uitvoerig en stevig over gedebatteerd. Ondermeer omdat het College met een voorstel kwam om veel geld te investeren in bewustwording en training van ambtenaren en naar mijn zin te weinig in concrete uitvoering van duurzaamheidsprojecten die direct bijdragen aan de doelstellingen. ‘The Natural Step’ lijkt na 'Cradle-to-Cradle' wel het nieuwe duurzaamheids-toverstokje dat alle problemen gaat als sneeuw voor de zon doet verdwijnen. En dit punt steekt des te meer omdat we in de uitvoering van onze plannen om in 2033 energieneutraal te zijn in de stad ernstig achterlopen. Zo’n 50% tot 70% van de tussendoelen (per 2012) lijken nu al niet haalbaar.

Externe management consultants, slechts legitimatie?

Deze week kwam ik in Eindhoven twee voorbeelden tegen van dure rechtvaardiging van reeds genomen besluiten. Allereerst PSV die McKinsey&Company in hebben gehuurd om te kijken hoe er het beste gereorganiseerd kan worden. Immers, de verliezen lopen op, het eigen vermogen verdampt en de organisatie is de laatste jaren met ruim 35% gegroeid. Het lijkt mij stug dat een voormalig topbestuurder als Tiny Sanders niet al weet wat er moet gebeuren. Kosten besparen, organisatie inkrimpen, investeringen uitstellen, onderdelen en activiteiten waar mogelijk afstoten of outsourcen en tot slot nieuwe inkomsten aanboren. Ben dus benieuwd wanneer bekend gaat worden welke (financiële) vraag er bij de gemeente Eindhoven wordt neergelegd?

Tante Netty woont in de Edisonstraat

Vanmiddag opende Tante Netty haar deuren in Woensel West. In een voormalig bordeel werd om 15.00 uur door wethouder Mary Fiers en Thom Aussems (directeur Woningcorporatie Trudo) de galerie van Dorien en Ties geopend. Chapeau! Met financiële ondersteuning van het Van Abbemuseum en woningcorporatie Trudo, hulp van veel vrienden en vrijwilligers en natuurlijk een dosis creativiteit en veel doorzettingvermogen is de offline bloggalerie een feit. Een plek waar digitale kunst fysiek en persoonlijk wordt. Naast de galerie is Tante Netty een ontmoetingsplek voor de wijk Woensel West, een shop en worden er workshops en lezingen georganiseerd. Hou de site www.tantenetty.nl in de gaten.
De eerste expositie is gebaseerd op de blog www.sharesomecandy.com, een aanrader om je te laten inspireren en uitdagen.

Dorien en Ties in hun galerie Tante Netty

Beeld Pim Fortuyn naar Eindhoven?

Lijst Pim Fortuyn Eindhoven, bij monde van fractievoorzitter de heer Reker, stelt voor om het twee meter hoge beeld van Pim Fortuyn, wat voorheen voor het huis van Pim in Rotterdam stond, naar Eindhoven te halen. Het beeld wordt binnenkort geveild en is dus voor het luttele bedrag van € 20.000 tot € 40.000 door de Gemeente Eindhoven aan de gemeentelijke kunstcollectie toe te voegen. Een schijntje stelt LPF Eindhoven voor zo'n prachtige sculptuur. Locaties genoeg, op het bordes voor het Stadhuis bijvoorbeeld.
Zo blijkt maar weer hoe creatief de Eindhovense Raad kan zijn. LPF, bedankt voor jullie raadsvragen op deze bijzondere dag :-)
Raadsvragen Lijst Pim Fortuyn d.d. 1 april 2011