Wilders, Rutte en de dubbele paspoorten

De dubbele paspoorten kwestie was in 2007 eigenlijk al een scherts vertoning en non-issue, maar nu wordt het nog schrijnender. Waren het in 2007 nog Aboutaleb en Albayrak, beiden met naast het Nederlandse paspoort ook een paspoort uit een islamitisch land, die onder vuur lagen van de PVV, nu speelt hetzelfde issue weer rondom CDA-staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner. Vanuit de PVV kun je nog zeggen dat het authentiek beleid en Geert’s visie is om Nederlanders met een dubbel paspoort buiten te sluiten, zoals de PVV zoveel Nederlanders wil buitensluiten. Echter in 2010 is de PVV milder dan in 2007 toen er sprake was van dubbele paspoorten uit Islamitische landen. Deze keer geen motie van wantrouwen, maar alleen een motie met het verzoek aan de staatssecretaris om het Zweedse paspoort in te leveren. Immers in 2007 stelde Wilders nog: ‘Als de heer Aboutaleb een blonde kuif had gehad en een Zweeds paspoort, had ik nu precies hetzelfde gezegd’. Het pluche begint al te wennen voor de man die zich bij voortduring afzet tegen de zogenaamde Haagse elite. Wat schuurt is het standpunt van de nieuwe premier, die overigens, eerlijk is eerlijk, met flair zijn rol vervuld.

DDW 4: de Design Tour

Zondag 24 oktober: een door de organisatie van de DDW georganiseerde tour langs een paar hoogtepunten van dit jaar. Om 10.30 u werden we ontvangen in het Designhuis. Een gevarieerd gezelschap van (potentiële) sponsoren, designers, leden van Design Coöperatie Brainport, juryleden van de Dutch Design Award, bestuur DDW et cetera maakte kennis met de mooie expositie ‘Liberation of Light‘. De expositie geeft een mooi en beknopt overzicht wat er met de nieuwe lichttechnieken (OLED, LED) allemaal mogelijk is. Prachtige kunst en design, maar ook toekomstige commerciële toepassingen. Erg mooi is de installatie Lotus 7.0 van Daan Roosegaarde, een combinatie van licht en openslaande ‘bloemblaadjes’, reagerend op de bewegingen van de bezoeker. Ook de prachtige boom in de hal van het Designhuis maakte indruk. Yksi en Leonne Cuppen hebben een mooie expositie gemaakt en weten zo met beperkte middelen het Designhuis levend te houden. Compliment. Grappig is wel om te zien dat temidden van alle deze moderne verlichtingstechnieken de spots van het Designhuis zelf nog gewoon ‘ouderwets’ degelijke gloeilamp spots zijn! Daarna naar Strijp R, het nieuwe domein van Piet Hein Eek. Een prachtige oude fabriekshal wordt omgetoverd tot een wondere wereld wereld van design.

DDW 3, uitreiking Dutch Design Awards

De Dutch Design Awards, jaarlijks prijzenfestival van de Designers. Een avond zoals zoveel andere prijzengala’s: categorie, nominaties, ‘and the winner is’, praatje, prijs en de volgende. Zo’n 25 prijzen werden er vergeven in het Muziekgebouw. En bij dit soort evenementen is de presentator de man of vrouw die het kan maken of breken. En dit laatste was volgens de mening van het publiek helaas gisterenavond het geval. Gelukkig had het DDA gala ook haar eigen relletje. De internationale jury had namelijk het lef om in één categorie, en niet de minste namelijk Mode, Sieraden en Accessoires, de drie nominaties van onvoldoende kwaliteit te achten om een winnaar te selecteren. Boeiend, want de genomineerden waren niet de eerste de beste: Rem D. Koolhaas met zijn sculpturale schoenen (United Nude), G-star met de NY Raw collectie en Claes Iversen met de ‘La Petite Femme’ collectie. Opwinding en verontwaardiging alom.

Modebelofte 2010, Krabbedans (DDW)

Na de officiële opening op vrijdag 22 oktober, gaat de DDW echt los op zaterdag. In de stad was het duidelijk te merken, opstoppingen in het centrum, volle parkeergarages en overal bezoekers die door de stad ‘strollen’ om te genieten van alles wat er rondom de DDW georganiseerd wordt. Zaterdagmiddag was er de opening van Modebelofte 2010 in de Krabbedans. Een selectie van vernieuwende outfits en experimentele design van jong talent. Talent dat maar een ding gemeen heeft, ze zijn nog niet afgestudeerd. Ook leerlingen van het mode-atelier van het CKE hadden als ‘rookies’ een plekje gekregen. Kids van 12 tot 15 jaar, inclusief mijn dochter Lauren. Nog geen collectie maar leuke modeboards. Hopelijk worden deze modemakers in spé in voldoende mate geïnspireerd om in 2011 weer deel te nemen. Verder een leuke en druk bezochte opening met veel talent. Opvallend dit jaar is dat er meer en meer mode deel gaat uitmaken van de DDW? Een keuze of toeval?

Opening DDW 2010

Na een druk weekje politiek, drie avonden intensief vergaderen met als hoogtepunt de berotingsbehandeling op donderdag (van 5 tot half 12), tijd voor ontspanning. De Dutch Design Week is vandaag, zaterdag 23 oktober, losgebarsten. De officiele openig vond gisterenavond plaats in het Klokgebouw. De opening was een co-productie van Hans Robertus (directeur DDW), Rob van Gijzel (burgemeester Eindhoven) en Timo de Rijk (professor Design Cultures TU Delft). De professor had het in zijn speech over het feit dat Dutch Design is gebouwd op contradicties. Veel leuke plaatjes, maar het verhaal werd denk ik, opmakend uit het geroezemoes in de zaal, niet helemaal opgepikt. De show werd dus gestolen door de Singing Chair van Lucas Maassen.
Ook was er de mogelijkheid van een korte preview van de tentoonstelling in het Klokgebouw. Mij vielen twee, of eigenlijk vier, lampen op, hoe kan het ook anders in Eindhoven.

‘Grip op het apparaat’ en Citymarketingstrategie

Soms wordt je als raadslid door je werkzaamheden in twee verschillende commissies geconfronteerd met verrassende en spannende tegenstellingen. In de eerste commissie van dinsdag 12 oktober, Financiën en Bestuur, spraken we over het Rekenkamerrapport ‘Grip op het apparaat’, een interessant rapport dat zich focust op de kosten van personeel, inhuur en bestuur in onze Gemeente. Twee hoofdconclusies sprongen eruit. Ten eerste het gebrek aan sturing en sturingsmogelijkheden door de directieraad en ten tweede de onvoldoende kwaliteit van de begroting en het achterblijven van begrotingsdiscipline.

Emotie (2)

Vandaag, zaterdag, was er naast mijn bezoek aan de tentoonstelling World Press Photo, nog iets anders dat mij emotioneel toch wist te raken, en dat was het CDA congres. Een congres waar veel betrokken en geëmotioneerde CDA-ers zich uitspreken over de coalitie VVD-CDA met gedoogsteun van de PVV. Met respect heb ik naar deze bijeenkomst gekeken en de passie en betrokkenheid van alle CDA-ers in de zaal. Op moment dat ik dit schrijf is de uitslag net bekend en zoals verwacht gaat het nieuwe kabinet er komen. Het CDA gaat akkoord en gaat met de VVD een regering vormen die door de PVV gedoogd, of moet ik zeggen gegijzeld, gaat worden. Alle kansen voor de PVV om verder te groeien, immers als je geen verantwoordelijk hoeft te nemen, kun je de successen claimen, de foutjes negeren of anderen de schuld hiervan geven en ondertussen je eigen one-liners blijven trompetteren.

Emotie (1)

De World Press Photo expositie is en blijft een ‘brok-in-de-keel’ expositie. Een brok in de keel omdat sommige foto’s ontroeren vanwege hun schoonheid. Een voorbeeld hiervan is de serie portretten van Annie van Gemert, tweede prijs winnaar ‘Portraits - Stories'.
Of een brok in de keel vanwege het verhaal achter de foto’s van Matt McClain. Een serie foto's die het verhaal vertellen van een Amerikaans gezin, zelf ook visueel gehandicapt, die een blind kind, Pandu, uit India adopteren. En tot slot de categorie van het echte leed, oorlogen die we in ons land nauwelijks kennen (Madagaskar), of wel kennen zoals de fosfor bommen van Israël op Gaza City.
Niet de politieke leiders worden zichtbaar, maar het kleine en grote menselijke geluk en leed wordt door fantastische fotografen zichtbaar gemaakt. En vaak onder extreem moeilijke omstandigheden, Chapeau!