Vandaag, zaterdag, was er naast mijn bezoek aan de tentoonstelling World Press Photo, nog iets anders dat mij emotioneel toch wist te raken, en dat was het CDA congres. Een congres waar veel betrokken en geëmotioneerde CDA-ers zich uitspreken over de coalitie VVD-CDA met gedoogsteun van de PVV. Met respect heb ik naar deze bijeenkomst gekeken en de passie en betrokkenheid van alle CDA-ers in de zaal. Op moment dat ik dit schrijf is de uitslag net bekend en zoals verwacht gaat het nieuwe kabinet er komen. Het CDA gaat akkoord en gaat met de VVD een regering vormen die door de PVV gedoogd, of moet ik zeggen gegijzeld, gaat worden. Alle kansen voor de PVV om verder te groeien, immers als je geen verantwoordelijk hoeft te nemen, kun je de successen claimen, de foutjes negeren of anderen de schuld hiervan geven en ondertussen je eigen one-liners blijven trompetteren. Jammer, maar het is niet anders en dat is democratie, ‘for better en for worse’. Ik was onder de onderdruk van de woorden van de coryfeeën, zoals Hannie van Leeuwen, Dries van Agt en Piet de Jong, maar ook van de leden. En respect voor de CDA-ers uit de fractie die niet meegaan met deze nieuwe coalitie, zoals Ab Klink, Kathleen Ferrier en Ad Koppejan. Deze laatste sprak de mooie woorden ’voor u staat een CDA-er en geen dissident’ en ik denk dat dit recht doet aan kamerleden die hun rug recht houden.
VVD-CDA met gedoogsteun van een one-issue partij zoals de PVV is mijns inziens niet de beste coalitie, niet voor ons land en niet voor de democratie. Maar respect voor het CDA dat ze als partij zo open en betrokken met hun eigen partij omgaan. Zou het overigens niet mooi zijn als ook de PVV eens openheid gaf over dit soort zaken middels een congres en het opzetten van een democratische partij structuur? Of blijft het niet alleen een one-issue partij, maar ook een one-man show.
Naschrift: de uitslag van de stemming van het CDA-congres was 32% tegen. Is de vraag nu gerechtvaardigd wat de legitimatie van dit kabinet nu is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten