Na de politieke en bestuurlijke incompetentie van afgelopen weken, kleurde alle beurzen, overigens niet onverwacht, vandaag diep-rood. Een tweede recessie? Het heeft er alle schijn van, ... maar hoeft niet. Als er nu daadkracht wordt getoond en de werkelijke problemen snel en in gezamenlijkheid worden aangepakt, is er nog een kans het tij te keren. Niet dat er dan geen economische dip komt, maar minder diep en misschien een dip met een helende werking. Maar heeft men het lef om de schulden-problematiek niet langer meer met lapmidddelen te verdoezelen maar daadwerkelijk bij de wortel uit te roeien. Dat wil zeggen herstructureringen, bezuinigen (overal), belastingverhoging (waar het kan), loonmatiging, efficiencyverbetering et cetera. Maar zeker niet de geldpers aanzetten. Dit kan echter alleen als men de klassieke en soms vermaledijde links-rechts tegenstelling durft te verlaten en samen op trekt. Het is immers nu zaak om orde op zaken te stellen, voor het te laat is en het failliet van het huidige democratische en economische bestel in de volle omvang op ons afkomt. Want dit kan alleen maar tot chaos leiden.
Tot slot, waar is het deze keer om begonnen. Een gigantische stapel dollars, maar dan als schuld. Kijk en huiver!
Stapel hondertjes, $ 10.000.
Dit grotere stapeltje is $ 1.000.000.
1 pallet is $ 100.000.000, dit dus $ 1.000.000.000 ($ 1 miljard)
$ 1.000.000.000.000 ($ 1 biljoen)!
Bij $15 biljoen ($ 15.000.000.000.000) gaan we de hoogte in.
$ 114.500.000.000.000, het oude US schuldenplafond, hoger dan het WTC.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten