De zaak Lucassen

Natuurlijk had Geert Wilders aan zijn kandidaten een ‘Verklaring Omtrent het Gedrag’ à raison van € 30,05 kunnen vragen. Sterker nog, hij had dit moeten doen. Waarschijnlijk had hij dan de zaak Lucassen kunnen voorkomen. En dat Lucassen moet verdwijnen lijkt mij evident. Of dit moet vanwege zijn veroordeling in het verleden, waarvoor hij zijn straf heeft uitgezeten, lijkt mij een discussie waard. Enerzijds moet de Tweede Kamer een doorsnede van de samenleving zijn, dus ook mensen met een strafblad. Anderzijds moet een kamerlid van onbesproken bedrag zijn. Dilemma dus! Maar waarom moet Lucassen dan toch door Geert Wilders uit de fractie worden gezet? Simpelweg omdat hij onbetrouwbaar is gebleken in de sollicitatieprocedure. Hij heeft óf niet de waarheid gesproken toen hij in het sollicitatiegesprek over zijn verleden werd bevraagd, óf hij heeft gemeend om belangrijke informatie over zijn verleden niet ongevraagd te delen met Geert Wilders. In beide gevallen lijkt mij het vertrouwen geschonden en daarmee dus de basis weggeslagen onder een succesvolle samenwerking. Stoppen dus!
Maar is dit nou zo dramatisch voor een (nieuwe) partij? Goed is het niet, dat is duidelijk, maar dramatisch hoeft het ook niet te zijn lijkt mij. Natuurlijk werkt de structuur van de PVV, een man die alle touwtjes in handen heeft, dit soort zaken in de hand. Echter niet alleen de PVV als nieuwe partij krijgt soms te maken met integriteitsvraagstukken, ook gevestigde partijen hebben hier in het (recente) verleden mee te maken gehad en zullen in de toekomst niet gevrijwaard blijven. Iedereen kent de voorbeelden. Waar het om gaat is hoe je hier als partij mee omgaat, ‘damage control’ dus. De 'oude' partijen hebben in het verleden wat dit betreft niet altijd het goede voorbeeld gegeven. Ik ben benieuwd hoe Geert Wilders dit nu gaat managen? Laten we vooralsnog afwachten en hem de kans en de ruimte geven om zijn partij de PVV te managen (de vorm) en ondertussen zijn ideeën (de inhoud) aan de kaak blijven stellen.